Περιγραφή:

Η «αντιπαροχή», χαρακτηριστική Ελληνική διαδικασία για την παραγωγή δομημένου περιβάλλοντος, επικεντρώνεται στην αστική πολυκατοικία. Ποικίλοι μηχανισμοί της (οικονομοτεχνικοί, κοινωνικοί, ιδεολογικοί) αποκωδικοποιούνται με τη βοήθεια σχετικής βιβλιογραφίας και διαλέξεων.

Στόχος, η αντιμετώπιση της εξής επιστημονικής πρόκλησης:

Πως συνθέτουν οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο μια συνήθη (μεν) πολυκατοικία εφευρίσκοντας (δε) τους κρίσιμους εκείνους σχεδιαστικούς χειρισμούς που θα της εξασφαλίσουν την ανάδυση από τη μιζέρια της συντριπτικής πλειονότητας των αντίστοιχων επαγγελματικών εφαρμογών; Πως εκμεταλλεύονται τις ιδιόμορφες αυτές συνθήκες αρχιτεκτονικής πενίας για την συγκρότηση φωτεινών ποιοτικών παραδειγμάτων;

Προς τούτο, καλούνται να ανακαλύψουν το σύνθετο στίγμα μιας τριάδας ρόλων διαλεκτικά σχετιζόμενων και κατεξοχήν εμπλεκόμενων στο θέμα, δηλαδή του «οικοπεδούχου/χρήστη», του «επιχειρηματία» και του «μελετητή» να κατανοήσουν τις τροχοπέδες αλλά και τις αξιοποιήσιμες δυνατότητες καθενός εξ αυτών˙ να συνάγουν με κριτική αμεροληψία τον βέλτιστο συγκερασμό προγραμματικών προτεραιοτήτων˙ να τον οργανώσουν και να τον μορφώσουν αρχιτεκτονικά.

Ο μεθοδευόμενος εδώ τρόπος συνθετικής σκέψης και πράξης υπαγορεύει την συγκρότηση μιας επίπονης στρατηγικής για την υπέρβαση εγγενών δεσμεύσεων, αντιθέτως προς μιαν «ανενόχλητη» έμπνευση.

Το θέμα: Σε χαρακτηριστικό αστικό οικόπεδο, διαμορφώνεται προσήκον κτιριολογικό πρόγραμμα και εκπονείται σχετική προμελέτη (σχέδια και πρόπλασμα 1:200).

Κύριες επιδιώξεις:

• Συμμόρφωση στους όρους δόμησης και λοιπούς κανονισμούς.
• Βέλτιστη σχέση του κτιρίου με το πλέγμα παραμέτρων της ευρύτερης περιοχής.
• Πρόβλεψη για προσαρμοστικότητα σε ενδεχόμενες εύλογες μετατροπές
• Οικονομική αλλά και πολλαπλά αποδοτική σχεδίαση του φέροντος οργανισμού
• Χάραξη του δικτύου κοινοχρήστων χώρων με τρόπο ισόρροπα ανταποκρινόμενο αφενός προς τις επιθυμητές λεπτές διαβαθμίσεις ιδιωτικής και δημόσιας ζωής και, αφετέρου, προς το επιχειρηματικό πρόσταγμα για μεγιστοποίηση εμπορεύσιμων επιφανειών
• Αποκάλυψη του εκφραστικού πλούτου, κρυμμένου στην έννοια του «τύπου», σε αντιδιαστολή με το ρηχό στερεότυπο του «τυπικού ορόφου».

Οι συμμετέχοντες αξιολογούνται βάσει της επίδοσής τους στο εξαμηνιαίο εργαστηριακό θέμα.

Διδάσκων: Κόκκορης Παναγιώτης

Εξάμηνο: 7ο

Κωδικός μαθήματος: Ζ01ΕΠ

Στοιχεία Μαθήματος
Χαρακτηρισμός μαθήματος: Επιλογής
ECTS: 4
Διδακτικές Μονάδες: 4